-
1 pole
сущ.• аэродром• грунт• область• пашня• пол• поле• поприще• район• сфера* * *1) (siłowe) щит (силовой)2) mat. pole (powierzchnia) мат. площадь3) sport. pole спорт. площадь, площадка4) szach. pole шахм. клетка5) pole (działania) перен. поле, арена, поприще, сфера6) pole (pozostałe znaczenia) поле (другие значения)margines поле (на листе)mat. ciało (w algebrze) мат. поле (в алгебре)boisko спорт. поле* * *pol|e☼, мн. Р. pól 1. поле;\pole orne пахотная земля, пашня; \pole magnetyczne физ. магнитное поле; \pole minowe воен. минное поле; \polea naftowe нефтеносный район; \pole bramkowe спорт. вратарская площадка; \pole karne спорт. штрафная площадка; \poleа szachownicy клетки шахматной доски;
2. мат. площадь ž;\pole trójkąta площадь треугольника;
3. перен. поприще, поле, сфера ž;\pole do działania поприще, поле деятельности; \pole do popisu возможность показать себя (развернуться); ● \pole bitwy (walki) поле битвы (сражения); \pole chwały поле чести (брани); \pole widzenia поле зрения;
wywieść (wyprowadzić) w \pole перехитрить, провести; обмануть, надуть+3. dziedzina, teren
* * *с, мн P pól1) по́леpole orne — па́хотная земля́, па́шня
pole magnetyczne — физ. магни́тное по́ле
pole minowe — воен. ми́нное по́ле
pola naftowe — нефтено́сный райо́н
pole bramkowe — спорт. врата́рская площа́дка
pole karne — спорт. штрафна́я площа́дка
pola szachownicy — кле́тки ша́хматной доски́
2) мат. пло́щадь żpole trójkąta — пло́щадь треуго́льника
3) перен. по́прище, по́ле, сфе́ра żpole do działania — по́прище, по́ле де́ятельности
pole do popisu — возмо́жность показа́ть себя́ (разверну́ться)
•- pole walki
- pole chwały
- pole widzenia
- wywieść w pole
- wyprowadzić w poleSyn: -
2 pole
-a, -a; gen pl pól; ntfield; MAT areapole bramkowe/karne — goal/penalty field
pole namiotowe — camping site (BRIT), campsite (BRIT), campground (US)
* * *n.Gen.pl. pól1. roln. field; pole jęczmienia/pszenicy barley/wheat field, field of barley/wheat; pole ryżowe rice paddy l. field; szukaj teraz wiatru w polu you might as well try to catch l. chase the wind l. the sun l. the horizon; wywieść l. wyprowadzić kogoś w pole lead sb up the garden path.2. (= obszar) field; pole bitwy battlefield; pole firnowe névé, firn; pole lodowe ice field; pole kempingowe campsite; pole minowe minefield; pole naftowe górn. oil field; pole namiotowe campsite; pole rażenia wojsk. field of fire; martwe pole wojsk. dead ground; polec na polu chwały die fighting l. with honor, go out in a blaze of glory, be killed in action; dotrzymać komuś pola lit. hold out, last out; szczere pole open field.3. (= dziedzina) field, range, scope; dać komuś pole do popisu give sb room to display their talents; pole działania scope of activity; na polu literatury in the field of literature.4. (= tło herbu) field.5. fiz. field; pole akustyczne sound l. acoustic field; pole elektryczne electric field; pole grawitacyjne field of gravity, gravitational field; pole magnetyczne magnetic field; pole siły field of force; pole widzenia field of vision.8. ( na szachownicy) square.9. (= boisko) playing field.10. dial. (= dwór) outside, outdoors; wyjść na pole go outside; na polu dzisiaj zimno it's cold outside today.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pole
-
3 szachownica
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szachownica
См. также в других словарях:
pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… … Słownik języka polskiego
królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… … Słownik języka polskiego
